قصه ی بجستان به صورت محلی وشعر - از آقای شریف زاده

این قصه به صورت شعر در آورده شده و با لهجه ی بجستانی سروده شده است. کاری از آقای شریف زاده یکی از معلمان بجستانی است. شعر ایشان خیلی جالب و زیبا است.

 

دانلود 
حجم: 3.95 مگابایت

شعر بجستان

این وبلاگ اولین وبلاگی هست که شعر بجستان را منتشر کرده. این شعر در باره ی شهر بجستان، جنوب غربی خراسان رضوی است.این شعر را محمد رضا عندلیب بجستانی سروده است.

شعر بجستان

درایــــــن وادی کـــــه بـــوی شـــادمـــانـــی مـیـشـود پـیـدا         وآهـــنـــگ طــنــــیـــن زنــدگــــانـــی مـیـــشـــود پـیـدا

 

بــجــســتــان اســت و مــردانــی به عـزم کـوه پـابـرجا             کـه در هرعــرصــه قــــاب کــامــرانـــی مـیـــشـــود پـیـدا

 

بــه فــــصــــــل رنــــگ رنــــگ شــــاد پــایـــیـــــزی                  شـــمــیــم عــطــــرنــاز زعـــــفـــرانــی مـیـــشـــود پـیـدا

 

سـحــر خـیـزان با غـیــرت کـنــار غـنــچــه هــای گــل              کـــه خــــورشــیــد از افــق بــا مهـربانی مـیـــشـــود پـیـدا

 

بـــرای چــیــدن زرهــای قـــرمــز یــاد حــق بــر لــب                   وبــــا امــــیـــــد او ذکــــــر زبــــانـــــی مـیـــشـــود پـیـدا

 

نـمــی دانــم چــه اســراریــســت درایــن خـــط زریــن            کــه هرجـــامــی روم بـــوی جــــوانــــی مـیـــشـــود پـیـدا

 

درآن صــبــحـی کـه صـادقـتر زرنگ یاس رقسان است           ســـــروش دلــنــشــــیــــن آســـمــــانـــی مـیـــشـــود پـیـدا

 

درتــکــرارهــر روئــیــدن عــکــس خـوش خــورشـیـد                نـــشــــان از لــحـظــه هــای آرمــــــانـی مـیـــشـــود پـیـدا

 

انــارســرخ وشـیـریـن درمـیان برگهای برگ های زرد              بـــه احـسـاس خــوش شـیـریــن زبــانـی مـیـــشـــود  پـیـدا

 

حـــضــــــور بــــی تــکــلـــف مــردانــــی بــی تــعـــل             بـــه هـــر ســویـــی کـــه در جستن توانی مـیـــشـــود پـیـدا

 

بـجــســتـان اســــت ویـــک دنــیـا امـیـد سـبـز و بارانی            کـــه در احــســاس یــــاس ارغــــوانــــی مـیـــشـــود پـیـدا

 

در ایــن شــهـــر ظــــرافــتـــهــا وانــبــوه سـخاوت هــا             ز ســنــگ مـعـدنــش گوهـــر فـــشــانـــی مـیـــشـــود پـیـدا

 

درود مـا بـــه مـــردانـــی کـــه بـانـگ ارجـعـی خواندند             ونـــام یـــادشــــــان در بـــــی نـــشــانــی مـیـــشـــود پـیـدا

 

شـکـو فـا غــنــچــه هــای یـادشـان در سـاحــت بـسـتان        وبـــا یـــاد شـــهــــیـــدان گـــل فــشــانــی مـیـــشـــود پـیـدا

 

بــه هـر ســــویـی نــوای عــنــدلــیـب از بـاغ مــی آید              به خــاطــر قــاب عــکــســی جــاودانـــی مـیـــشـــود پـیـدا

شاعر: محمد رضا عندلیب بجستانی